Mr. Petra Gerritsen

De nieuwe Wet Inburgering treedt definitief op 1 januari 2022 in werking. Binnen het vernieuwde inburgeringsstelsel heeft u als gemeente nog meer dan voorheen de regie over de uitvoering van de wet.

In de Participatiewet ontvangen samenwonende bloedverwanten in de tweede graad, zoals een broer en zus of grootouder en kleinkind, een uitkering voor gehuwden. Zij zijn echter uitgezonderd van de gehuwdennorm als er bij één van hen sprake is van een indicatie langdurige zorg. Onlangs heeft de Eerste Kamer in meerderheid gestemd tegen het wetsvoorstel dat hierin verandering zou brengen. Wat betekent de verwerping van het wetsvoorstel door de Eerste Kamer voor de uitvoeringspraktijk?

Het nieuwe inburgeringsstelsel dat per 1 juli 2021 wordt ingevoerd streeft ernaar alle inburgeraars snel en volwaardig mee te laten doen in de Nederlandse maatschappij. Eén van de nieuwe taken voor de gemeente is het financieel ontzorgen van bijstandsgerechtigde asielstatushouders, zodat het inburgeringstraject zo effectief mogelijk verloopt.

De afgelopen jaren is de aandacht voor preventie binnen het sociaal domein toegenomen. En dat is begrijpelijk. Met de decentralisaties van werk en inkomen, jeugdhulp, zorg en ondersteuning is er veel op het bordje van gemeenten terechtgekomen. De financiële tekorten lopen op. Gemeenten proberen meer grip op de financiën te krijgen door te investeren in preventie. Voorkomen is immers beter dan genezen. Door problemen sneller te signaleren, daar op in te spelen en laagdrempelige voorzieningen aan te bieden, kunnen er op termijn kosten worden bespaard, zo is de gedachte.